Ik heb het gedaan.
Ik overleefde een weekend weg van mijn familie. Yeehaw!
Dit is de vierde keer dat ik ‘s nachts weg ben geweest van Holden – de eerste twee zijn de begrafenis van mijn opa en de geboorte van Milo en de andere een bruidsdouche waarin ik Milo heb meegesleept – maar alleen de eerste keer weg van Milo.
Ik was zenuwachtig. Maar, aangemoedigd door het salieadvies van mijn vriend Molly, heb ik er het beste van gemaakt!
Toen ik haar e -mailde om om goede humor en moed te vragen, verzekerde ze me dat ik beide al in overvloed had (je moet van een vriend als Molly houden). Ze schreef dat wat ik nodig had om velen te onthouden, is dat mijn “jongens zullen floreren als ik gedijen.”
En ik wist met totale zekerheid dat als ik op dat vliegtuig naar Miami ging en dan Mope en mokken, ik niemand iets goeds deed … niet mijn vrienden die wilden vieren, niet mijn man die ermee instemde het fort vast te houden , en niet mijn schatjeszonen.
Dus ik had plezier.
Nou, ik lachte, ik huilde, ik dronk wijn, ik probeerde een sigaar te roken, ik zat onder een paraplu op het strand, ik bleef laat uit, ik sliep 8 uur achter elkaar, ik heb ononderbroken gedoucht, ik at een ton, Ik las een boek, ik bladerde door trashy tijdschriften, ik had gesprekken voor volwassenen en ik bloeide!
Namen en foto’s van mijn vrienden worden niet aangeboden, want wat er in Miami gebeurt, blijft in Miami, behalve al die stukjes die ik je net heb verteld. ?
No Responses